نقش آدمیت
پنجشنبه, ۸ فروردين ۱۳۹۲، ۱۱:۰۲ ب.ظ
سـاعـتـهــا زیـر دوش
مـیـنـشـیـنـی بـه کـاشـی هـای حـمـام خـیـره مـیـشـوی ...
غـذایـت را ســرد مـیـخـوری ...
نـاهـار را نـصـفـه شـب،
صـبـحـانـه را شـام
سـاعـتـهــا بـه یـک آهـنـگ
تـکـراری گـوش مـیـکـنـی و هـیـچ وقـت آهـنـگ را حـفـظ نـمـیـشـوی
شـبـهــا عـلامـت سـوالـهــای
فـکـرت را مـیـشـمـری تـا خـوابـت بـبـرد
و خـلاصـه ...
تـــنـــهـــائـــی از تــو آدمـی
مـیـسـازد کـه دیـگـر شـبـیـه آدم نـیـسـت ...
- ۹۲/۰۱/۰۸